Była córką komendanta Okręgu Warszawskiego AK i dowódcy Powstania Warszawskiego gen. Antoniego Chruściela ps. Monter. W czasie Powstania Warszawskiego była łączniczką sztabu I Obwodu AK Radwan (Śródmieście), ps. Kozaczek. Po Powstaniu Warszawskim była jeńcem Stalagu XI B Fallingbostel, następnie Oflagu IX C Molsdorf (jako ordynans). Po wyzwoleniu obozu jenieckiego trafiła do ośrodka Pomocniczej Morskiej Służby Kobiet, skąd przez Francję i Anglię trafiła do Szkocji, gdzie rozpoczęła swoją przygodę z harcerstwem i w 1947 r. złożyła Przyrzeczenie Harcerskie. Po przeprowadzce do Londynu założyła i prowadziła drużynę wędrowniczek „Jantar”, a w 1951 r. objęła funkcję hufcowej Hufca „Bałtyk”. W 1956 r. wyemigrowała do USA. W Stanach Zjednoczonych włączyła się do pracy harcerskiej prowadząc przez 3 lata Hufiec „Podhale” w Nowym Jorku. W okresie 1969-1973 była dwukrotnie wybrana Komendantką Chorągwi. Opracowała i wydała szereg podręczników: „CO drużynowa zuchów powinna wiedzieć”, „Wędrowniczki”, „JAK prowadzić drużynę harcerek”, „Sprawności Harcerek”, „Tropicielka”. Od 1962 r. do 2013 mieszkała w Nowym Jorku.
W 2013 r. przeprowadziła się do Polski i zamieszkała w Warszawie, uczestnicząc w wielu wydarzeniach organizowanych przez Muzeum Powstania Warszawskiego oraz spotkaniach harcerskich Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej i Kręgu Anonimowych Harcerek „KAHA”, dzieląc się swoim doświadczeniem harcerskim oraz wspomnieniami.
Do ostatnich dni utrzymywała kontakt ze swoimi wychowankami z Londynu i Nowego Jorku. Zawsze uśmiechnięta, do końca dzielna, niezależna, wymagająca od siebie i innych.
W 2018 r. została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W cichym śnie spocznij już!